MVV Gazet, maart 2021

7 ICONEN | US CLUB, US MVV ‘DE MEMOIRES VAN JO TOENNAER’, BOEKJE OVER EEN RAS-MVV’ER “IK SPEELDE HARD, MAAR NOOIT GEMEEN” De naam ‘Jo Toennaer’ spreekt nog steeds tot de verbeelding in de landelijke voetbalcontreien. Ook al omdat het voetballeven van de Maastrichtenaar bepaald niet begon als veelbelovend. De rechterspits was namelijk bang als een wezel. Stond duizend angsten uit als hij een duel moest aangaan. Totdat… “Het gebeurde tijdens een kopduel met Hans Boskamp”, zegt Jo. “Die gast is later nog acteur geworden. We sprongen tegelijk omhoog en toen ging er iets fout. We misten de bal en knalden met onze hoofden tegen elkaar. Ik had een bult als een tennisbal op mijn hoofd en Boskamp een fikse deuk in de zijkant van zijn hoofd. Ik schrok me rot toen ik dat zag. In het ziekenhuis hebben ze een metalen plaat in zijn voorhoofd moeten zetten. Het is nog allemaal goed gekomen met hem, hoor. Maar het was wel even schrikken.” uit zijn rijke voetballeven dat op 17-jari - ge leeftijd bij MVV begon. Over blessures bijvoorbeeld. Tijdens de twintig jaren dat Jo Toennaer met MVV onafgebroken in de eredivisie speelde (een periode die nooit meer is geëvenaard) was hij nooit gebles- seerd. Ach ja, die kwetsuur aan zijn rech- terknie. Maar met een spuitje tegen de pijn was dat peanuts. En één keer moest hij drie wedstrijden toekijken nadat hij bij het inzetten van een ruit het gevaarte op zijn voet liet vallen. Jo speelde weliswaar in de eredivisie maar was naast het voetbal directeur van Glashandel Toennaer. Terwijl hij een verdikking als een kleine tennisbal pal op zijn rechterenkel laat zien legt hij uit dat hij ‘dit aandenken’ door Wil- lem van Hanegem is aangedaan toen hij ‘de Kromme’ wilde passeren. “En gepasseerd worden vond Willem niet fijn”, zegt Jo fijn - tjes. Verbazingwekkend overigens dat hij ook met deze opzienbarende bult nooit één wedstrijd heeft verzuimd. “Zo was Jo nu eenmaal”, legt vriend René Ceulen uit. “Hij deelde uit en incasseerde. In het dagelijks leven de goedaardigheid zelve, als voetballer meedogenloos. Hij werd, behoorlijk overdreven overigens, soms ‘de slager’ genoemd.” Inderdaad overdreven. Want als je als toe- hoorder goed naar de vedette-van-toen luistert hoor je dat hij het huidige voet- MVV-voorzitter overhandigt Jo Toennaer het boek. MVV in 1966. Staand, v.l.n.r Herbert Krisp, trainer Friedrich Donnefeld, Jo Toennaer, Jula Nemes, Frans Körver, Michel Thal, Willy Quadackers. Zittend: Willy Bergstein, Gerard Hoenen, Jo Bonfrere, Jaap Staats en Willy Brokamp. bal vergelijkt met rugby. “Als ik zie hoe sommige spelers bewust iemand willen blesseren. Hoe gericht tegen en op en- kels en voeten wordt getrapt. Stuitend vind ik dat. Ik begrijp niet dat het hui- dige scheidsrechterslegertje niet vaker ingrijpt. Dat heeft niets met voetbal te maken.” Jo Toennaer was een begaafd voetballer, respectvol tegenover spelers met een landelijke en vaak internationale faam. Hij speelde onder meer tegen groothe- den als Appel, De Munk, Moulijn, Cruijff, Van Hanegem, Nanninga, Boskamp, Van der Hart, Wim Jansen, Keizer, de van de Kerkhofjes enzovoort. Een bijzondere lijst voor een bijzonder mens. Apetrots. Dat is Jo Toennaer op het klei- nood dat over hem gaat verschijnen. “Ik ben blij en opgetogen dat MVV dit voor mij heeft gedaan”, zegt Jo. “Mág je gruuts zijn als er een boekje over je persoontje wordt geschreven? Ja, toch?” Maastrichtenaar Paul van Grinsven schreef ‘De Memoires van Jo Toennaer’. Het kleinood werd tijdens de thuiswed- strijd van MVV onlangs tegen Jong AZ aan de trotse oud-speler uitgereikt. Op verzoek van Toennaer gaat de opbrengst van het boek naar de jeugdopleiding van MVV. Het boek kost 12.50 euro en is te bestellen via onze website www.mvv.nl WILLY BROKAMP TERUG IN DE GEUSSELT Met het verschijnen van het boekje ‘De memoires van Jo Toennaer’ verzuchten fans van de 87-jarige voormalige MVV-vedette dat er eindelijk gerechtigheid is geschied. Want de naam ‘Jo Toennaer’ meandert al sinds zijn afscheid in het competitiejaar ’71-’72 door hun geheugen als een onvergetelijke, legendarische voetballer. Een waar MVV icoon: 750 wedstrijden in het 1e elftal, 15 jaar aanvoerder Het enige dat er aan deze carriére ontbrak was een boek. Een blijvende herinnering aan een respectabele voetbalcarrière van de oud-MVV’er. En dat kleinood is er nu. En Toennaer? Die is trots als een aap met zeven staarten. Of deze kopbal zijn bange voetballeven op zijn kop heeft gezet is nooit bewezen, wel dat Jo vanaf deze blessure - overigens voor hem geen reden een wedstrijd over te slaan - het voetballeven van de snelle rechterspits dras- tisch veranderde. Hij werd van angsthaas tot een van de meest gevreesde, keiharde spe- lers van het Nederlandse voetbal. Hij zegt zelf over zijn reputatie als meedogenloze speler: “ik was in het begin een beetje bang. Pas later heb ik dat imago weggepoetst. Maar, let wel. Ik speelde hard, maar nooit gemeen.” Een anecdote die zijn titel onderschrijft is het telefoontje van de toenmalige Ajax-ve- dette Johan Cruijff naar de leiding van MVV: ‘Goedemiddag heren. Speelt Toennaer aan- staande zondag ook mee tegen Ajax?, en na het ‘jawoord’: ‘Jammer. Het zal voor ons en zeker voor mij een zware dobber worden’. Het leven van de legendarische MVV’er be- staat overigens grotendeels uit anekdotes Hij speelde meer dan 350 keer in het trotse rode shirt met de ster op de borst, Willy Brokamp. De MVV-legende vierde deze week voor de 75e keer zijn verjaardag. Veer Zien MVV had eveneens een reden tot feesten, VZM is al tien jaar in de weer om MVV in alles zo goed mogelijk te steunen. En dat 10-jarig jubileum mag daarom niet zo maar voorbij gaan. Daarom besloot VZM een groot spandoek te maken met de afbeelding van ‘De Witte’. Op de achtergrond 140 donateurs die het spandoek samen met VZM mogelijk hebben gemaakt. En wie kan dit spandoek beter onthullen dan Willy Brokamp zelf!? “Ik vind het best wel leuk”, zei Brokamp bij de onthulling bescheiden. “Ik heb thuis nog niet eens een foto van mezelf ophangen, dan kom ik maar af en toe naar De Geusselt om mezelf te bekijken. Over zijn 75e verjaardag zegt Brokamp: “Als ik nu zo terugkijk, kan ik alleen maar zeggen: wat is het allemaal snel gegaan.” VZM had ook nog gezorgd voor enkele lekkere taarten met de beeltenis van Brokamp. En natuurlijk kreeg hij een afdruk mee van het spandoek. MVV bood de voormalige aanvaller een wedstrijdshirt aan met het passende rugnummer……75.